Mijn verbeelding slaagt op hol & een maffia vader

Boxing Workout

De vierde dag van het event ben ik weer sportief gestart. Deze keer niet met een ballettraining maar iets totaal anders. De vorige keer ‘klaagde’ ik dat de training niet intensief genoeg was. Ik vermoed dat op een of andere magische manier het evenement mij gehoord heeft, want de training van vandaag was allesbehalve rustig. Deze keer volgde ik de sessie ‘Boxing Workout’. De sessie werd gegeven door Kevin Oduniyi. Kevin is een trainer en een gediplomeerde bokser. Hij neemt al meer dan 14 jaar deel aan amateursbokswedstrijden wat hem dus de ideale persoon maakt om op GIF-Londen een bokstraining te geven. Het was een leuke en intensieve workout. Ik kreeg het gevoel dat ik mijn dag productief gestart had wat me goede moed gaf. Je merkt aan Kevin dat hij een persoonlijke trainer is. Zo zei hij vaak tijdens de training “good job”, “keep on pushing” en “c’mon one more”. Deze kleine zinnetjes helpen mij persoonlijk veel als ik moeite heb om een oefening vol te houden. Op het einde van de sessie deden we nog enkele stretchoefeningen. De sessie vloog voorbij wat ik deels wel spijtig vond. De hele sessie door beeldde ik me heldhaftige muziek in waardoor ik me natuurlijk als een soort van Kung Fu krijger voelde. Als je een beter idee wilt krijgen over hoe de sessie er aan toe ging, neem dan eens een kijkje naar de volgende video.

Living in Space: Building the First Closed-Loop Controlled Environment Villages on Earth

Al bij de eerste sessie sloeg mijn verbeelding helemaal op hol. Bij de tweede sessie ging het al niet veel beter. Deze sessie heette ‘Living in Space: Building the First Closed-Loop Controlled Environment Villages on Earth’. Barbara Belvisi, de oprichter en CEO van Interstellar lab, kwam vertellen over hoe mensen op Mars zouden kunnen overleven. Deze sessie was enorm boeiend om naar te luisteren. Deels natuurlijk omwille van het interessante onderwerp, maar anderzijds ook omdat Barbara een leuk accent had. Ik ben blij dat ik niet de enige was waarbij de verbeelding op hol sloeg. Toen ik in de chat een kijkje nam, zag ik dat de kijkers thuis al allerlei sciencefiction films aan het doorsturen waren. Ik denk dat iedereen als kind wel eens droomde om een stap op Mars of op de maan te zetten. Om nu te bedenken dat dit binnen een aantal jaren mogelijk zal zijn, is voor velen een kinderdroom die uitkomt. Barbara legde aan de hand van haar indrukwekkende PowerPoint uit hoe kamers er uit zouden zien op Mars. Zo vertelde ze dat elke kamer een eigen functie had om ervoor te zorgen dat je zonder problemen kon overleven. Zo zegt ze: “It’s a way to show to people and to give them hope that there’s a possible future where everything can be recycled. It’s a future where technology and nature mix and where human is not harming the environment. So it’s really important for us to show that technology is our friend in making this happen”. Ze benadrukt een paar keer in haar presentatie dat de connectie tussen natuur, technologie en de mens essentieel is. Als je net zoals mij dit zeer interessant vindt neem dan zeker eens een kijkje op hun website. Buiten het feit dat hun website ontzettend tof is ontworpen, biedt het ook meer informatie over wat ze willen bereiken.

Overcoming Obstacles, Living in the Moment and Avoiding Risky Situations

De laatste sessie van de dag was ‘Overcoming Obstacles, Living in the Moment and Avoiding Risky Situations’. De sessie werd gegeven door Ben Strutt en Kane Avellano. Met een klein vooroordeel opende ik de livesessie. Ik heb Ben nu toch al meerder keren gezien en nog geen enkele keer is de conversatie vlot verlopen. Net zoals alle andere dagen wist het event me weer te verbazen. Wel, in dit geval was het eerder Ben die me liet verbazen, maar dan toch. Ben had tijdens deze sessie wonder boven wonder geen geluidsproblemen. Dit is al een aangename start, dacht ik. Ben gaf een korte inleiding over wie dat er kwam spreken en hij zei dat het echt de moeite was om te blijven luisteren. Deze keer wist Ben mij te overtuigen. Nog geen paar seconden later verscheen Kane Avellano in beeld. Kane is volgens Guinness World Records de jongste persoon die solo de wereld rondreisde op de motor. In minder dan 8 maanden legde hij zo’n 45.000 km af. Maar dat was nog niet eens het spannendste aan zijn verhaal. Letterlijk en figuurlijk heeft Kane een lange weg afgelegd. Zijn leven was al van kinds af aan chaotisch, vertelde hij ons. Toen hij nog klein was zat zijn vader in de maffia. Bij zijn geboorte zat zijn vader wéér eens in de gevangenis waardoor Kane geen geboortecertificaat had. Dit zorgde voor meerdere problemen in de loop van zijn leven. Hij kon bijvoorbeeld geen paspoort krijgen, zijn rijbewijs niet behalen en hij kon niet mee op schoolvakanties. Hij vertelde dat zijn omgeving hem op een bepaalde manier wel gevormd heeft. Zijn moeder voedde hem alleenstaand op en hij had geen vaderlijke figuur in zijn leven. Hij zegt dat dit hem een zelfstandige persoon heeft gemaakt op verschillende manieren. Zijn verhaal bleef maar doorgaan van de ene ‘plottwist’ naar de andere. Het was een verhaal dat zo verfilmd kon worden. Als ik niet beter wist zou ik zeggen dat hij zijn verhaal had gestolen uit een boek.

Kane is de persoon die heel de zaal muisstil krijgt. Zijn ogen lichten op als hij spreekt en hij komt op een heel opgewekte manier over. Ergens middenweg in de sessie zei hij: “You have to really be carefull with the situations you get yourself into. Not only that, you have to have a back-up plan if you do get involved in those situations. Because you know, they can happen all the time.” Die quote kwam voor mij heel inspirerend over. Ik merkte op dat Kane en ik enkele gelijkenissen hebben. Zo houden wij allebei van de adrenaline van in gevaar te zijn en leven we beide graag in het moment. Ik ben dankbaar dat ik hem later die dag nog heb kunnen spreken voor een interview. Het evenement geeft je de mogelijkheid om tussen bepaalde uren aan ‘networking’ te doen. Op die manier kan je in contact komen met verschillende mensen. Ik heb het geluk gehad dat ik Kane vastkreeg. Ik bedankte hem voor zijn inspirerend verhaal en stelde hem een vraag voor mijn interview. Veel tijd hadden we niet maar het was een leuk gesprek dat ik zeker niet rap zal vergeten.